دالی!!!

دالی!!!

تا حالا به این کلمه فکر کردین؟کلمه ای که همه ی بچه ها باهاش قهقه می خندن!!

تا حالا به این فکر کردین که چرا بچه ها به کارهای مسخره ی آدم بزرگا می خندن؟!

یا اصلا چرا آدم بزرگا خودشونو مسخره ی کوچولوها می کنند؟

دیر وقت بود,من به شوخی ملحفه رو کشیدم رو صورتمو گفتم:دالی

مائده نگام کرد و لبخندی زد.

اشاره ای کردیم به دنیای بچه ها که چه شیرینه وچقدر راحت می خندن.

نظر مائده این بود:مطمئنا اداهایی که آدم بزرگا واسه کوچولوها در میارن اونقدری که کوچولوها می خندن خنده دار نیست ولی وقتی خودمو جای یکی از اونا می ذارم و به این فکر می کنم که اگه جای اونا بودم چه فکری می کردم به این مطلب رسیدم که شاید کوچولو ها  این اداها رو دوست دارن چون این اداها یه جور دیوونه بازیه

شایدا وقتی واسه ی یه بچه شکلک در میاری به این فکر می کنی که چقدر ساده واز چه چیزای مسخره ای دلشون شاد می شه

اما شاید اون نی نیه به این می خنده که تو چقدر مسخره ای وشاید به صداقتی که تو حرکاتت واسه خندوندن بچه هه هست می خنده اما کی می دونه شایدم واسه این می خنده که دلت نشکنه؟!!

نمی دونم!!!

ولی هر چی که هست قشنگه ...

دلم هوای نی نی بودن کرده می دونی واسه چی؟

چون حداقل اینطوری آدما برا خندوندنم حالا یا با صداقت یا با مهربونی یا فقط واسه دیدن خندم تلاش می کنن.