بانام خدا با یاد خدا وبرای خدا

صبح است؛یک صبح بسیار با صفا ودلنشین.با صدای آسمانی و زیبای اذان موذن زاده,که به گوش می رسد از عالم خواب به بیداری هدایت میشوم صدای دلنشین ومعنای زیبای اذان اولین بارقه های نور الهی را تا اعماق جانم نفوذ می دهد وگویی فرشتگان الهی حضور بیشتری در فضای معنوی صبح واذان دارند.

همیشه موقع بیدار شدن خدا را می بوسم وبه او سلام می گویم و با صدای زیبای موذن,زمزمه ی معنوی اذان را بر لب دارم چه با شکوه است,

الله اکبر....خدایا تو بزرگی...

وبدین حالت یک روز باشکوه وزیبا را آغاز می کنم.

خدایا از تو متشکرم که به من لذت عبادت عاشقانه صبح را عنایت فرمودی.

بیشتر مردم در خوابند ومن تنها بدون سر وصدا با دعوت معشوق برای وصلت و عشق بازی با او آماده می شوم .سکوت وتنهایی صبح چقدر دلپذیر است.

تو تنهایی,تنهای تنها واین تنهایی ات را کسی جز او پر نمی کند پس می شتابم واو را در آغوش میکشم...وحالا من مدهوشم وشده ام پر از دوست...

دوست ندارم این خلوت واین هم آغوشی با او تمام شود چون همه بودنم وهمه هستیم اوست.

آری من قدرتمند وبا شکوه و زیبا هستم چون از مصاحبت او میآیم وتنم معطر از اوست.

او به من وعده می دهد  تشویقم می کند.

دلداریم می دهد ومی گوید:با توام تا آخر دنیا ومن از هجوم حقیقت به خاک می افتم تا تمام خضوع وعشقم را نثارش کنم واز او صادقانه و عاشقانه سپاسگذاری می کنم...